De directeur die iedere ochtend de toiletten schoonmaakt. De collega van personeelszaken die nieuwe bureaus in elkaar schroeft. En de cateringmedewerker die je helpt met computerproblemen. Dit klinkt misschien gek, maar veel organisaties gaan wel op deze manier om met de inkoop van BHV. Niet degene die verantwoordelijk is voor veiligheid pakt de handschoen op maar degene die deze toegeworpen krijgt. En zo gebeurt het dat een stagiaire de opdracht krijgt om voor de organisatie de inkoop van BHV te regelen. Krijg je dan wat je wilt of wil je dan wat je krijgt?
Personeelszaken en preventiemedewerkers laten BHV liggen
Het beheer van de opleidingsbudgetten wordt vaak gedaan door de afdeling personeelszaken. Afhankelijk van de organisatie kan dit flink oplopen. Toch zijn er maar weinig HR-managers die de inkoop van BHV tot hun taken rekenen. Ze lijken zich eerder te richten op de afdelingsspecifieke opleidingen in plaats van opleidingen die breed in de organisatie inzetbaar zijn. Ook de preventiemedewerker krijgt vaak andere zaken op zijn bord. Het takenpakket bestaat vaak uit circa 80% arbogerelateerde vragen, zoals het instellen van en computerwerkplek of een stuk advies over het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen. En dat terwijl BHV toch zorgt draagt voor een stuk continuïteit van het bedrijf.
Gebrek aan kennis doet inkopers de das om
Het gevolg is dat de inkoop van BHV er vaak door iemand ‘bij wordt gedaan’. Maar hoe kun je een goede keus maken als je de mogelijkheden en de verschillen niet kent? Het gevolg is dat appelen met peren worden vergeleken, waarbij gemakshalve naar de prijs gekeken wordt. Er zijn tal van vergelijkingssites beschikbaar waarbij je aan de hand van een aantal variabelen na een druk op de knop de beste aanbieding kunt vinden. Maar voor bedrijfshulpverlening is ten eerste het aantal variabelen behoorlijk uitgebreid. En ten tweede zijn die variabelen ook nog eens afhankelijk van de bedrijfsspecifieke omstandigheden. Bovendien zijn veel zaken niet in ‘ja/goed/positief of ‘nee/fout/negatief’ te persen. Hierdoor kopen mensen niet gehinderd door kennis van BHV onbewust Golden Delicous-appels in terwijl ze in hun situatie Conférence-peren nodig hebben.
Koop pas als je weet wat je wilt
De wet schrijft voor dat je er als werkgever voor moet zorgen dat jouw BHV’ers adequaat kunnen handelen. Er is echter niet vastgelegd hoe je adequaat kunt handelen en wat minimumeisen zijn. In theorie kun je iemand opleiden aan de hand van een demonstratie. Maar een filmpje kijken maakt je nog niet vaardig, laat staan ervaren. Dat leer je pas in de praktijk, door het echt te doen in de omstandigheden waar je als BHV’er mee te maken hebt. Maar je moet wel weten wat je wilt. Pas dan kun je goed inkopen. Kennis is cruciaal om te kopen wat past bij de BHV in jouw bedrijf.
Wil jij weten wat jij nodig hebt?
Neem dan contact met mij op. Ik verkoop geen trainingen of brandblussers, maar geef je graag deskundig en onafhankelijk advies! Ook als je bezig bent met het opstellen van een request for proposal kan ik je tijdens een vragenvuurtje of op basis van een (halve) dag consultancy goed helpen. Zo kun jij krijgen wat je wil.
Geef een reactie