Er zijn op dit moment al meer dan 700 (!!!) escaperooms. De ruimtes waarin je je laat opsluiten met een groepje en binnen een bepaalde tijd moet zien te ontsnappen door puzzels en raadsels op te lossen, zijn razend populair. Maar hoe zou het voelen als deze populaire ‘real life game’ werkelijkheid wordt? Ondanks alle goedbedoelde aanwijzingen gaat het in de praktijk nogal eens mis. In geval van nood blijken mensen zich namelijk anders te gedragen dan je zou willen… En blijken ze onvoldoende bekendheid met vluchtwegen in het eigen gebouw te hebben.

Mensen kiezen vaak de bekende weg

Veel mensen zijn onvoldoende bekend in het gebouw waar ze werkzaam zijn of waar ze veel verblijven. In menig gebouw is zowel nood- als transparantverlichting geïnstalleerd om in geval van nood de kortste veilige weg naar buiten aan te geven. Toch blijkt uit onderzoek dat mensen vluchten via de route die ze elke dag nemen. Als de nood aan de man is zoeken ze niet zozeer de dichtstbijzijnde nooduitgang. De bekendheid met vluchtwegen valt dan erg tegen. Ze gebruiken over het algemeen de (hoofd)ingang waardoor zij naar binnen zijn gekomen. Maar liefst 92 procent van de mensen die een ernstige calamiteit overleven zijn zich niet bewust van de aanwezigheid van de groene bordjes of negeren die simpelweg. Ook blijken mensen een nooddeur niet snel te gebruiken omdat daar op staat dat deze alleen in nood gebruikt mag worden. Daarnaast laten ze zich niet weerhouden door rook en keren ze terug op routes. Alleen door regelmatig ontruimingen te oefenen kun je de kans vergroten dat tijdens een calamiteit de veiligste route gekozen wordt, in plaats van de meest bekende.

De plek van de nooduitgang speelt mee

Van essentieel belang blijkt ook wat anderen doen: vluchten zij ook of gaan zij door met werken? Het afgaan van een ontruimingsalarm is voor veel mensen nog niet het signaal dat ze zich uit de voeten moeten maken. Vaak is de eerste gedachte dat het wel loos alarm zal zijn. Pas wanneer er vlammen te zien en te ruiken zijn, zijn mensen zich bewust van de noodzaak om het gebouw te ontvluchten.

Gedrag van mieren

In stresssituaties blijkt het gedrag van mensen en mieren veel overeenkomsten te vertonen. Uit onderzoek met mieren blijkt dat in een ruimte met meerdere uitgangen sommige uitgangen meer gebruikt worden dan anders. De groep verdeelt zich dus niet gelijk over de uitgangen. Ontruiming schijnt bovendien sneller te verlopen als er uitgangen in de hoeken van een ruimte zijn in plaats van in het midden van de muur. Verder belemmert een obstakel dicht voor de uitgang, zoals een kolom, de ontruiming. Uit verschillende praktijkstudies blijkt bovendien dat bij een daadwerkelijke ontvluchting er per minuut slechts 60 personen per meter door een nooduitgang kunnen. Als die tenminste niet afgesloten is of versperd door goederen…

Bekendheid met vluchtwegen vergroten

Omdat mensen in geval van nood terugvallen op oude patronen, is het belangrijk om gebruik te maken van voorzieningen die ontvluchten makkelijk maken. Bijvoorbeeld door pictogrammen eerder dicht bij de grond te hangen dan aan een hoog plafond. Daarnaast kun je ervoor kiezen om met fluorescerende verf markeringen aan te brengen op de grond, als aanvulling op de voorzieningen. Ook is het mogelijk om ontruimingsplattegronden  op te hangen die in het donker oplichten. Licht werkt sowieso goed voor het aangeven van de vluchtroute, omdat mensen sneller geneigd zijn te vluchten in de richting van (dag)licht.

Natuurlijk zijn al deze middelen geen doel op zich. Uiteindelijk gaat het erom dat mensen bij een ontruiming weten wat ze moeten doen en waar ze naar toe moeten. Maar daar kun je ze wel bij helpen.

De kunst is ver weg te blijven van alles wat een escape room zo spannend maakt!