Voordat we gewend waren om regelmatig een wattenstaafje in onze neus te doen en mondkapjes te dragen, was thuiswerken nog in veel gevallen iets incidenteels. Alleen als je een bijzondere bestelling verwachtte, je internetprovider werkzaamheden kwam uitvoeren of je later op de ochtend naar een klant zou rijden waardoor het geen zin had om eerst langs kantoor te gaan, werkte je misschien een keertje thuis. Ik weet niet of je kan zeggen dat corona voordelen heeft gehad, maar als ik er één moet noemen, dan zou het zijn dat het de acceptatie van thuiswerken heeft versneld. Inmiddels is thuiswerken in veel (kantoor-/kennis-)organisaties haast de norm geworden. De scheidslijn tussen werk en privé is een stuk diffuser geworden. En daarmee ook de grens tot waar je als werkgever de veiligheid moet regelen. Want moet je, en zo ja hoe, de BHV voor thuiswerken regelen?
Werk of privé
Het gebied tussen waar privé eindigt en zakelijk begint, kan soms alleen het inloggen op het netwerk van de werkgever zijn. Daardoor is ook de discussie (geheel terecht!) gestart, tot waar ben je als werkgever verantwoordelijk voor het zorgen van goede arbeidsomstandigheden waaronder de BHV. Zeker in het begin werd er heen en weer gesleept met bureaustoelen, tafels en monitoren. Als we het hadden over BHV voor thuiswerken, werd dat toch snel weggewuifd van ‘euh… dat kan niet, als werkgever hebben we geen invloed op het privéleven van een medewerker‘. Ik denk dat we wel kunnen concluderen dat we daar van terug moeten komen. Toen in december 2021 een bericht in het nieuws kwam dat een medewerker thuis van de trap was gevallen en de beste man zijn rug brak, werd dit door de Duitse rechter als woon-werkverkeer gezien. Aanleiding hiervoor was dat de verzekeraar vond dat de kosten van het ongeval niet onder de dekking van de afgesloten verzekering van de werkgever vielen.
BHV voor thuiswerken
Zelf zag ik kansen voor opleiders om hun BHV-opleidingen aan te passen naar ‘BHV voor thuiswerken‘. In deze cursus zou ik verwachten dat er zaken aan bod komen die gaan over hoe je jouw huis veilig(er) kunt maken en hoe je jouw zelfredzaamheid en veiligheid kunt vergroten. Hierbij zou de werkgever kunnen faciliteren met de aanschaf en eventueel montage van een EHBO-kist, rookmelder, schuimblusser en blusdeken voor in de keuken bijvoorbeeld. Maar met het kopen van spullen heb je niet ineens jouw BHV voor thuiswerken geregeld.
Beperkte mogelijkheden
Verschillende organisaties beginnen de dag van met een standup, dagstart of welke naam je er ook aan geeft. Op een vast tijdstip dienen mensen zich online te melden om de geplande activiteiten van de dag door te nemen. Als je ziet dat iemand niet online komt en ook niet van de afwezigheid heeft laten weten, zou dat voor mij een reden zijn om (door de leidinggevende) contact op te nemen. Maar wat is het vervolg als reactie uitblijft? Wat doe je na een half uur, een uur, halve dag… meerdere dagen?
In de situatie dat je ziet dat een collega met wie je een online meeting hebt, onwel wordt, hoe kun je dan helpen? HRM bellen en vragen naar contactgegevens lijkt mij in de praktijk niet werken. Veel mensen zijn online in bespreking en zien je berichtje niet snel genoeg. Wellicht dat collega’s onderling met elkaar kunnen afspreken dat ze bij elkaar langs gaan, maar ja, dan heb je wel een sleutel nodig. Met een BHV-app of groepsapp ben je er nog niet. De hulpdiensten bellen terwijl ze niet naar binnen kunnen, blijft een lastige situatie.
Perfectie van veiligheid
Ik denk dat het belangrijk is om je te realiseren dat je veiligheid nooit 100% kunt regelen. Dat betekent niet dat dit een reden is om het allemaal maar op zijn beloop te laten. Niets doen is geen optie. Stel de vraag eens aan jouw collega’s. Welke (sub)oplossingen zien zij? Wellicht zijn er mensen die met elkaar een BHV-pool kunnen samenstellen doordat ze bij elkaar in de buurt wonen. Door adresgegevens en sleutels uit te wisselen zou dit wellicht een stap in de richting van een oplossing kunnen zijn. Door telefoonnummers van partners met elkaar te delen, zodat men snel kan alarmeren, kan een oplossing zijn. Vanuit de AVG loop je als werkgever al snel aan de verkeerde kant van de lijn als je adresgegevens deelt. Dit soort zaken zal dus met onderlinge toestemming geregeld moeten worden.
Voor mensen die een hoger risico hebben, is de oplossing misschien wel dat ze gewoon naar het werk komen. Juist omdat je daar toch ook je BHV geregeld moet hebben en je daardoor adequater kunt ingrijpen. Of een rooster waarin voor iedereen duidelijk is wanneer iemand thuis of op kantoor werkt. Dat maakt dat de afwezigheid van een collega sneller opgemerkt wordt. Zo zijn er genoeg simpele oplossingen te verzinnen die de veiligheid tijdens het thuiswerken kunnen bevorderen. Maak het bespreekbaar zodat iedereen binnen de organisatie weet dat BHV verder strekt dan het bedrijfspand. Ik ben benieuwd naar de ideeën die er bij jullie ontstaan.
Hoe heb jij de BHV en veiligheid voor de mensen die thuiswerken (goed) geregeld?
Laat je reactie achter in de comments!
Geef een reactie